Leo Brouwer (1939-)

(διασκευή για ηλεκτρική κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

Κουβανέζικο Τοπίο με Ρούμπα

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

(διασκευή για κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

Sarabande BWV 1002 & Prelude BWV 1012

Vicente Asencio (1908-1979)

La Joia (Joy)

La Calma (Calm)

Maurice Ravel (1875-1937)

(διασκευή για κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

À la Manière de Borodine

Eric Satie (1866-1925)

(διασκευή για κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

Gymnopédie No. 1

Gnossienne No. 1

Jorge Cardoso (1949-)

Milonga

Roland Dyens (1955-2016)

Tango en Skaï

Leo Brouwer (1939-)

Ο Κύκλος του Χρησμού – Αφιερωμένο στον Δημήτρη Σουκαρά

Belle Chen (1988-)

Anamneses (Ανάμνησις) – Αφιερωμένο στον Δημήτρη Σουκαρά

Δημήτρης Σουκαράς (1995-)

Reflections of Corea (Εικόνες του Κορήα)

Βασισμένο στα Παιδικά τραγούδια αρ. 1 και αρ. 3 του Τσικ Κορήα

Leo Brouwer (1939-)

(διασκευή για ηλεκτρική κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

Κουβανέζικο Τοπίο με Ρούμπα

Ο δημοφιλής Κουβανός συνθέτης, κιθαρίστας και μαέστρος Leo Brouwer γράφει το 1985 το περίφημο Paisaje Cubano Con Rumba για κουαρτέτο κιθαριστών. Γεμάτο ενέργεια και έντονα χορευτικά στοιχεία (στον ρυθμό της ρούμπας) αποτελεί ήδη έργο σταθμό στο ρεπερτόριο των κουαρτέτων κιθαριστών. Ο πολυβραβευμένος Δημήτρης Σουκαράς στη συγκεκριμένη ευφάνταστη διασκευή του για σόλο ηλεκτρική κιθάρα, έχοντας και τη βοήθεια των ηχητικών εφέ της πεταλιέρας του, μας μεταφέρει με επιτυχία όλη την ατμόσφαιρα του πρωτότυπου κουαρτέτου του Brouwer.

Johann Sebastian Bach (1685-1750)

(διασκευή για κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

Sarabande BWV 1002 & Prelude BWV 1012

Ο Johann Sebastian Bach είχε βαθιά συνείδηση της πνευματικής διάστασης της μουσικής και επιθυμούσε τα έργα του να θρέψουν την ψυχή αλλά και να ψυχαγωγήσουν. Όσο ζούσε διασκεύαζε πολλές φορές όχι μόνο τη δική του μουσική αλλά και άλλων συνθετών όπως οι Vivaldi, Telemann, Marcello και Torelli. Δύο από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα έργα των κιθαριστών είναι οι διασκευές της Sarabande από την πρώτη παρτίτα για σόλο βιολί και του Prelude από την έκτη σουίτα για σόλο τσέλο του Bach. Και τα δύο αυτά έργα απαιτούν μεγάλη τεχνική κατάρτιση του ερμηνευτή αλλά και εκφραστική φαντασία και ωριμότητα. Ο Δημήτρης Σουκαράς συστήνει τη δική του δεξιοτεχνική διασκευή.

Vicente Asencio (1908-1979)

La Joia (Joy)

La Calma (Calm)

Ο Ισπανός συνθέτης Vicente Asencio έγραψε τη διάσημη πενταμερή σουίτα Colletici Íntim για κλασική κιθάρα το 1965, αφιερωμένη στον κιθαριστή Narciso Yepes, για να εκφράσει διάφορες ψυχικές καταστάσεις του ανθρώπου. Ο Yepes, μαθητής του Asencio, έλεγε για τον συγκεκριμένο κύκλο συνθέσεων του δασκάλου του ότι «πρόκειται για μια συλλογή ξεχωριστών στοιχείων, που πριν ακόμα ενωθούν συνδέονταν μεταξύ τους με αόρατους δεσμούς». 

Η La Joia που εκφράζει τη χαρά, είναι εμπνευσμένη από τη λαϊκή μουσική της Βαλένθια. Χαρακτηρίζεται από έντονους ρυθμούς, είναι αρκετά δεξιοτεχνική και πολύ εκφραστική ενώ υφολογικά ανήκει στην αγαπημένη τονική γλώσσα του συνθέτη. Η La Calma, που αποτελεί το τρίτο μέρος του κύκλου, είναι γραμμένη με μια σαφώς πιο ρομαντική μουσική γλώσσα και εκφράζει την ηρεμία της ψυχής. Πολλοί την προσομοιάζουν με ένα ονειρικό τραγούδι σε μια βαρκαρόλα.

Maurice Ravel (1875-1937)

(διασκευή για κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

À la Manière de Borodine

Ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής συνθέτης Maurice Ravel γράφει το 1913 ένα συναρπαστικό βαλς για πιάνο, χρησιμοποιώντας τις χαρακτηριστικές αρμονίες πάνω σε ένα οστινάτο πεντάλ που παραπέμπει στη Σερενάτα από την Petite Suite του Ρώσου συνθέτη Borodin. Είναι γνωστό πως ο Ravel θεωρούσε τον Borodin πρώιμο πρωτοπόρο του ιμπρεσιονιστικού στυλ. Η διδακτορική διατριβή του Δημήτρη Σουκαρά είχε ως θέµα έρευνας τον ρόλο του εκτελεστή, µέσα από τη δηµιουργία νέων έργων για κιθάρα, από µη-κιθαριστές συνθέτες. Ως δημιουργός πρωτότυπων διασκευών για κιθάρα έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές. Μία από αυτές είναι και η διασκευή του À la Manière de Borodine του Ravel.

Eric Satie (1866-1925)

(διασκευή για κιθάρα: Δημήτρης Σουκαράς)

Gymnopédie No. 1

Gnossienne No. 1

Ο Γάλλος συνθέτης και πιανίστας Eric Satie εκδίδει το 1888 τις τρεις Gymnopédies για σόλο πιάνο που έμελλε να γίνουν τα πιο δημοφιλή του κομμάτια. Ειδικά η πρώτη ξεχωρίζει για τη μελωδικότητα της, την αντισυμβατική αρμονική συνοδεία της και το rubato κατά την ερμηνευτική της προσέγγιση. Η Gnossienne No. 1, ως μεταγενέστερη σύνθεση του Satie, έχει περιπλοκότερη αρμονική υφή και ρυθμική επεξεργασία. Πολλοί έχουν διασκευάσει τα συγκεκριμένα έργα του Satie για κιθάρα. Στη σημερινή συναυλία, ο Δημήτρης Σουκαράς παρουσιάζει τη δικιά του διασκευή, με μια φρέσκια ματιά, που χαρακτηρίζεται από ενδιαφέροντα δεξιοτεχνικά περάσματα.

Jorge Cardoso (1949-)

Milonga

Ο Αργεντίνος συνθέτης και κιθαριστής Jorge Cardoso έχει γράψει πάνω από 400 έργα. Μακράν όμως το δημοφιλέστερο και το πιο αγαπητό στο κοινό παραμένει η Milonga, το τελευταίο από τα 24 Piezas Sudamericanas του 1980. Η milonga είναι ένας αργεντίνικος χορός και κατά πολλούς θεωρείται πρόδρομος του tango. Λόγω της εσωτερικότητας του συγκεκριμένου χορού αλλά και της εκπληκτικής αρμονικής δεξιοτεχνικής επεξεργασίας του Cardoso υπάρχουν πολλές ερμηνευτικές προσεγγίσεις και αντικρουόμενες απόψεις ως προς το tempo του κομματιού, τα σημεία του rubato και άλλων ερμηνευτικών στοιχείων. Δεν είναι τυχαίο ότι παγκοσμίως κυκλοφορούν πολυάριθμες ηχογραφήσεις με αυτό το διάσημο κομμάτι για σόλο κιθάρα. 

Roland Dyens (1955-2016)

Tango en Skaï

Ο Γάλλος πολυβραβευμένος συνθέτης, κιθαριστής και παιδαγωγός Roland Dyens, του οποίου η συμβολή στο σύγχρονο ρεπερτόριο της κλασικής κιθάρας είναι εντυπωσιακή και πολυποίκιλη, εκδίδει το 1985 το Tango en Skaï. Ένα σχετικά σύντομο αλλά πολύ δεξιοτεχνικό έργο (ειδικά στη ρυθμολογία του) με άρωμα tango που έγινε γρήγορα πολύ δημοφιλές παγκοσμίως, σε βαθμό που δε φανταζόταν ποτέ ο δημιουργός του. Πριν δημοσιευθεί αποτελούσε μέρος των συναυλιακών αυτοσχεδιασμών του Dyens. Παραμένοντας ένα από τα πιο συνήθη έργα συναυλιών καθώς και διαγωνισμών για κιθάρα, έχει ηχογραφηθεί αλλά και διασκευαστεί αναρίθμητες φορές ως τις ημέρες μας. 

Leo Brouwer (1939-)

Ο Κύκλος του Χρησμού – Aφιερωμένο στον Δημήτρη Σουκαρά

Το συνθετικό έργο του Κουβανού συνθέτη Leo Brouwer διακρίνεται για την υψηλή καλλιτεχνική του αξία και συνιστά έναν διεθνή φάρο αναφοράς στη σημερινή πολυπολιτισμική πραγματικότητα. Το συγκεκριμένο έργο για κιθάρα γράφτηκε μόλις το 2023 και είναι αφιερωμένο στον Δημήτρη Σουκαρά. Ήταν επιθυμία του παγκοσμίως φήμης συνθέτη να δημιουργήσει ένα κομμάτι με αναφορά στην Ελλάδα. Αποτελείται από τέσσερα μέρη:

• Τα Ξαφνικά Γεγονότα που Περιτριγυρίζουν το Όνειρο
• Το Ταξίδι για το Μαντείο
• Ο Κύκλος του Μαντείου 
• Ο Χρησμός

Belle Chen (1988-)

Anamneses (Ανάμνησις) – Aφιερωμένο στον Δημήτρη Σουκαρά

Το έργο Ανάμνησις (σε τέσσερα μέρη) γεννήθηκε μέσα από μια συζήτηση που είχε ο πολυβραβευμένος κιθαρίστας Δημήτρης Σουκαράς με την επίσης πολυβραβευμένη νεαρή συνθέτρια και πιανίστρια Belle Chen, κατά την οποία μοιράστηκε αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία στην Ελλάδα. Το έργο χωρίζεται σε τέσσερα σκηνικά:

• Departure: Η αίσθηση της αναχώρησης. 
• Drops: Ρυθμικές εικόνες από το νερό – ήχοι των σταγόνων της βροχής / της θάλασσας – ήχοι κάτω από το νερό.
• Reflections: η απλότητα μιας μελωδίας – αντικατοπτρισμοί του φωτός στην επιφάνεια του νερού.
• A Song: Το τραγούδι ως στοιχείο μνήμης και σύνδεσης. Υπάρχουν αυτοσχεδιαστικές στιγμές που επιτρέπουν στον ερμηνευτή να εκφραστεί ελεύθερα, μεταφέροντας το πνεύμα της ζωντάνιας και των χρωμάτων που περιγράφουν οι αναμνήσεις. Ήχοι πουλιών. 

Δημήτρης Σουκαράς (1995-)

Reflections of Corea (Εικόνες του Κορήα)

Βασισμένο στα Παιδικά Τραγούδια αρ. 1 και αρ. 3 του Chick Corea

Ο Αμερικανός τζαζίστας πιανίστας και συνθέτης Chick Corea ηχογράφησε το 1983 το άλμπουμ Children’s Songs που είχε, κατά τον ίδιο, στόχο «να μεταφέρει την απλότητα ως ομορφιά, όπως αυτή αντανακλάται στο πνεύμα ενός παιδιού». Ο Δημήτρης Σουκαράς, εμπνευσμένος από τα Παιδικά Τραγούδια αρ. 1 & 3 του Chick Corea, συνέθεσε το Reflections of Corea (Εικόνες του Κορήα). Το έργο αυτό είναι αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερης προσέγγισης που συνδυάζει τη χρήση ηλεκτρικής κιθάρας και looping τεχνικών. Αρχικά, οι μελωδίες του Corea προσαρμόστηκαν για κιθάρα, αλλά στη διαδικασία αυτή γεννήθηκαν νέες ιδέες, που εξελίχθηκαν οργανικά σε ένα πρωτότυπο έργο. Το αποτέλεσμα διατηρεί τη γλυκύτητα και την πολυπλοκότητα της πρωτότυπης μουσικής, ενώ προσθέτει αυτοσχεδιαστικά στοιχεία και μια προσωπική πινελιά με στιγμές φωνητικής μελωδίας.